Hoe weet je dat nou?

Maar als het antwoord op die vraag 'Hoe weet je dat nou?' is: 'Ik weet het niet', waar haal je dan het vertrouwen vandaan om toch te geloven? Is dat domheid, wereldvreemdheid, mildheid of koppigheid? 

Hoe weet je dat nou?

Geloof bewijzen is ingewikkeld en de wetenschap met al zijn onweerlegbaarheid dringt ons al snel in een hoek. Accepteren we twijfel en leren we ermee omgaan? 

Hoe weet je dat nou?

Ergens komt er een moment dat we gaan geloven. Dat een verhaal ons niet meer loslaat en het ideaal ons voortjaagt. We weten het zeker of we wijzen het af. Wat brengt die houding ons? 

Hoe weet je dat nou?

We horen de verhalen en ontwikkelen een gevoel voor het hogere. Wat is de kracht van het verhaal dat ons in zoveel vormen wordt verteld? En hoe leren we het onderscheid tussen wat waar is en wat niet?