Hé Frans, Hé Stef

Toen Frans nog een kind was, was de Nederlandse keuken vrij simpel: aardappelen met gehaktballen. Als er maar genoeg was. Tegenwoordig krijg je in een restaurant minihapjes op een vierkant bord. Daar moet je in Nicaragua niet m ... 

Hé Frans, Hé Stef

In Nicaragua is een jongen een jongen en een meisje een meisje. Daar wordt ieder kind zoveel mogelijk aan herinnerd. In Nederland mogen jongens best meisjesachtig zijn. En meisjes best een rauwdouwer. Toch? 

Hé Frans, Hé Stef

In Nederland zijn we zuinig met onze feestdagen. In Nicaragua wordt juist iedere gelegenheid aangegrepen om een feestje te bouwen. Daar dansen ze er lekker op los. Frans en Stef zoeken de verschillen op de dansvloer. 

Hé Frans, Hé Stef

Een dag na Sinterklaas filosoferen Frans en Stef met elkaar over het belang van geloof. Ze zijn zelf allebei zeer ongelovig, maar de kinderen om hen heen lijken veel te hebben aan hun geloof. Al is het maar een geloof in IETS. 

Hé Frans, Hé Stef

Frans is ontzettend verkouden. Stef geniet van de zon. Frans heeft het steenkoud. Stef niet. Nicaragua lijkt een paradijs vergeleken met dat koude Nederland. 

Hé Frans, Hé Stef

In Nicaragua komt iedereen altijd te laat. In Nederland hebben we daar een hekel aan. Waarom vinden we te laat komen onbeleefd en waarom is het in Nicaragua juist andersom? 

Hé Frans, Hé Stef

Stef verbaast zich over het grote aantal straathonden in Nicaragua. Dit inspireert Frans om te kijken hoe het is gesteld met de dierenliefde in Nederland. Dieren hebben het in Nederland stukken beter dan in Nicaragua. Of lijkt ... 

Hé Frans, Hé Stef

Frans ontmoet kinderen die op de kermis op zijn dorpsplein werken. Stef zoekt naar gelijkenissen met het plein van zijn Nicaraguaanse dorp. Frans ergert zich aan de herrie van die kermis. Maar in Nicaragua kunnen ze er ook wat ...