Verscholen naast de kathedrale basiliek in Haarlem ligt een bijzondere plek. Het rooms-katholieke hofje 'Codde en van Beresteyn'. 18 dames op leeftijd wonen er naar eigen zeggen in een ’paradijsje’. Ze helpen elkaar waar nodig en zorgen voor elkaar. Wonen op een hofje is eeuwenoud fenomeen, maar het biedt in een tijd van sluitende verzorgingshuizen en bezuinigingen, een oplossing voor de problemen van vandaag. In KRO Kruispunt TV een portret van het hofje en haar bewoonsters. Oogje in het zeil Rots in de branding is Charlotte Schreuder (78), de binnenmoeder van het hofje. Zij houdt dag en nacht een oogje in het zeil en is het aanspreekpunt voor de bewoonsters. Dagelijks staat zij als vrijwilligster klaar. Zo brengt zij elke ochtend zuster Ancilla (101) naar de St. Bavo voor de ochtendmis. Ze doet de was voor An (88). Ze brengt bewoonsters naar het ziekenhuis. Ook doet zij allerlei klusjes in en om het hofje: lampjes vervangen, technische apparaten van bewoners repareren. Hof-oudste Zuster Ancilla is de oudste bewoonster van het hofje. Ancilla gaat met een rolstoel door het leven, omdat tien jaar geleden haar been werd geamputeerd. Maar stil zitten doet zij niet. Het dagelijkse huishouden doet ze nog zelf, zij correspondeert veel en ontvangt bijna elke dag bezoekers. Ook gaat zij elke dag naar de ochtendmis en maakt zij gebruik van een rolstoeltaxi om mensen te bezoeken. Haar hele werkzame leven heeft Ancilla voor mensen met een verstandelijke handicap gezorgd en met vele van hen heeft ze nog contact. In 1967 stond zij aan het hoofd van het eerste gezinsvervangende huis in Noord-Holland. Hulp van boven Corrie Keeman (80) heeft het in haar leven zwaar te verduren gehad. Ze verloor twee dochters en haar man. Hij kreeg een hartstilstand en viel dood naast Corrie neer. Zeven jaar heeft ze nog in het huis gewoond, waar dat gebeurde. Maar ze kon het beeld van hem daar op de grond niet van zich afzetten. Toen ze een huisje kon krijgen op het hofje aarzelde ze dan ook geen moment. Zij gelooft dat zij van bovenaf is geholpen. In de kerk ervaart Corrie de steun en kracht om over haar verdriet heen te komen. Geloof is voor haar praten met God Bevrijding Carla van Maris (72) heeft 46 jaar met haar man een schoenenzaak gerund. In 1996 moesten zij die noodgedwongen sluiten omdat het niet meer liep. Voor Carla was het een bevrijding. Eindelijk kon zij dingen gaag doen waar ze jarenlang niet aan toe was gekomen. Haar man kon daar slecht mee omgaan. Ze is helemaal tot bloei gekomen toen ze op het hofje kwam wonen maar ze voelt zich nog vaak schuldig tegenover haar man. Carla is de degene die van alles organiseert binnen het hofje, de bindende factor.

Bron: KRO-NCRV