Dit jaar bestaat de Afsluitdijk 75 jaar. Deze aflevering van Wonderlijke Wegen is daarom geheel gewijd aan de geschiedenis van de Zuiderzee. In de 19e eeuw zijn de winters nog streng. De Zuiderzee verandert regelmatig in één grote ijsvlakte. Voor de vissers is dat een zware dobber, vissen is nagenoeg onmogelijk. Toch trekken Klaas Bording en zijn twee zoons, vissers uit Durgerdam, er in januari 1849 met de slee op uit. Door onder het ijs netten te spannen en de vissen op te schrikken hopen ze toch nog wat te vangen. Het begint al donker te worden, maar de vangst is goed. Verder en verder gaan ze het ijs op. Als ze uiteindelijk besluiten terug te gaan komen ze voor een onaangename verrassing te staan. De dooi is ingetreden en het ijs is losgeraakt van het land. De drie mannen dwalen over de vlakte. Dagen gaan voorbij, de ijsschotsen worden kleiner en kleiner. Ze gooien alles in het water om te blijven drijven en overleven op rauwe vis. Ze drijven langs Enkhuizen en kunnen op de klok van de kerktoren zien hoe laat het is, maar niemand hoort hun geschreeuw. Pas na 2 weken worden ze opgemerkt door vissers uit Vollenhoven. Ze worden aan land gebracht maar kou en ontberingen eisen hun tol. Twee van hen overleven het avontuur niet. Ware verhalen uit de Nederlandse geschiedenis.

Bron: NCRV