De 30-jarige Afghaanse Nederlander Arash Kargar zag vanaf het balkon hoe mensen op straat werden gebombardeerd. Hij is hij terug in Afghanistan om zijn voormalige landgenoten te helpen. Altijd Wat gaat deze zomer met vier mensen die ooit naar Nederland zijn gevlucht door oorlog en geweld terug naar hun vaderland. Allemaal proberen ze op hun eigen manier de achtergebleven mensen in dat land te helpen. De eerste reisreportage gaat over de 30-jarige Afghaanse Nederlander Arash Kargar. “Het is voor het eerst in 15 jaar dat ik hier terug ben en het voelt als thuiskomen.” Arash Kargar loopt door het appartement in Kaboel waarin hij ooit woonde met zijn ouders. Vanaf het balkon zag hij hoe mensen op straat werden gebombardeerd. “Pas nu ik volwassen ben, besef ik wat ik heb meegemaakt.” In Nederland heeft Arash een succesvol bestaan opgebouwd en toch is hij terug in Afghanistan om zijn voormalige landgenoten te helpen. “Ik voel een plicht om ze te helpen, want ik weet wat hier voor afschuwelijke dingen zijn gebeurd.” Samen met een groepje andere Afghaans-Nederlandse studenten richtte Arash Paymaan op. Met deze stichting worden 35 arme kinderen gefinancierd om naar school te gaan. “Het is kleinschalig, maar zonder onze hulp zouden ze gedwongen zijn om te bedelen”, zegt Arash. Tijdens zijn bezoek aan de kinderen blijkt hoe hard het dagelijkse leven in Afghanistan kan zijn. Arash komt erachter dat een van de meisjes uit zijn schoolprogramma niet meer naar de lessen komt. Het blijkt dat ze als 13-jarige is uitgehuwelijkt. Daarnaast aandacht voor de stad Emmen. In de jaren zestig was het de modelstad, de proeftuin van Nederland waar het nieuwe wonen, in nieuwbouwwijken met woonerven, werd gepredikt. De hele wereld kwam kijken. Het zou het Noordoosten van Nederland een nieuwe impuls moeten geven. Het liep anders. Nu is het de meest onaantrekkelijke stad om naar toe te trekken. Wat is er gebeurd met Emmen? Tot slot het laatste portret uit de rubriek Zing Vecht Huil Bid van een sporter die naar die naar de Olympische Spelen in Londen gaat: een portret van taekwondoka Tommy Mollet, die op zijn 32e zijn laatste kans op een Olympische plak heeft. Opinieprogramma dat weg blijft van de waan van de dag en Altijd wat laat zien om over na te denken en door te praten. Het staat dichtbij mensen en bekijkt onderwerpen vanuit hun perspectief. Een viertal columnisten, waaronder Rob Wijnberg en Jan Kuitenbrouwer, geeft elke week zijn of haar mening over een onderwerp. Met persoonlijke reportages, vaste opiniërende gezichten en verrassende gesprekken geeft Altijd Wat een andere kijk op ontwikkelingen in de samenleving en gebeurtenissen om ons heen.

Bron: NCRV